Category: S/E Asia

Diving the Marvellous Reefs of the Spratlys

รู้ตัวเลยว่า ไม่ได้ลงอะไรที่นี่มานานมาก แต่จริงๆแล้วก็ยังเขียนบทความลงที่นู่นที่นี่อยู่บ้าง เพียงแต่ไม่ได้มาอัพเดทเว็บนี้เท่านั้นเอง ไหนๆ วันนี้เข้ามาดูทั้งที ขอลงเรื่องที่เขียนให้บางกอกโพสต์ไว้ซะเลย…เรื่องที่ลงนี้จะแตกต่างจากที่ลงในหนังสือพิมพ์และที่เขาเอาไปโพสต์ไว้ตามเว็บต่างๆบ้าง เนื่องจากเรื่องด้านล่างนี้ไม่ได้ผ่านการเอดิทจากกองบรรณาธิการของหนังสือพิมพ์จ้า ลงเล่นๆ พอให้ได้อัพเดทกันบ้าง…เรื่องที่ลงในหนังสือพิมพ์ได้รูปงามๆจากช่างภาพใต้น้ำมืออาชีพไปลง แต่ในบล็อคของตัวเองแบบนี้ เอารูปป๋องแป๋งของตัวเองลงแทนละกัน…ขออภัย                 At last, my wish was fulfilled.  I had finally returned to the Spratlys in the South China Sea after promising myself that I would do so after I had last visited them three years ago.  Once again, I was back onboard the… Read More Diving the Marvellous Reefs of the Spratlys

LAH1 Comment

Wallacea III Silangoli in Halmahera

กลับมาเล่ากันต่อ…หลังจากที่เอาคลิปปลากระเบนราหูมาขั้นจังหวะ เปลี่ยนอารมณ์ ฮาลมาเฮร่าเป็นเกาะอีกเกาะหนึ่งที่อยู่ในเขตหมู่เกาะ Molucca แล้ว เหตุผลที่มาที่นี่…? ก็เพื่อเจ้าปักษาสวรรค์ตัวแรกในชีวิต ที่ (หวังว่า) จะได้เห็นไง ก่อนมาที่นี่ ก็พยายามหาข้อมูลการเดินทางเต็มที่ แต่แทบทุกคณะดูนกมาที่นี่โดยใช้บริการทัวร์ทั้งน้าน… แล้วเรื่องราคาก็ไม่ต้องพูดถึงอ่ะ…แพงกระชูด เรื่องของเรื่องคงเป็นเพราะ คนที่นี่ฟังและพูดภาษาอังกฤษกันไม่ค่อยได้ การทำอะไรก็เลยต้องลำบากพอสมควร ถ้าพูดภาษาของเขาไม่ได้… แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น เรา (ฉันกับคุณ MDR) ก็ตัดสินใจ…ลุย…มาเองเลย โดยมีคุณโลกาว้าเหว่ (Lonely Planet) กับรายงานดูนกของคนอื่นๆเป็นไกด์ไลน์ เริ่มจากนั่งเครื่องจากมานาโดมาที่เกาะเทอนาเต้ Ternate ก่อนจะต่อเรือข้ามมาที่เมือง Silanggoli บนเกาะฮาลมาเฮร่านี่หล่ะ ที่พัก ก็เปิดเอาจากคุณโลกาว้าเหว่ Walk-in กันเลย ไม่มีการจอง…ใจกล้าจริงๆนะเรา อุปสรรคแรก จากสนามบินที่เทอนาเต้ไปท่าเรือ พวกเราเรียกแท็กซี่ที่สนามบินที่โก่งราคามหาโหด ทั้งๆที่สนามบินออกห่วยแตกขนาดนั้น แท็กซี่ผีจับกลุ่มโก่งราคาเท่ากันหมด…โอ…ชีวิต…หลังจากที่เดินหนีไปสองรอบ ไม่รู้จะไปทางไหนดี จู่ๆ ก็มีคนรับข้อเสนอที่ฉันต่อราคาลงครึ่งหนึ่ง (ซึ่งก็ยังแพงอยู่ดีแต่ช่วยไม่ได้) เพิ่งมารู้ที่หลังว่า พี่แก รับผู้หญิงคนรู้จักคนหนึ่งขึ้นไปแล้ว สรุปว่า…แกมารับคนนี่เอง หารายได้พิเศษโดยรับพวกนักท่องเที่ยวเข้าเมืองไปด้วยเลย…ทั้งๆที่พูดภาษาอังกฤษกันแทบไม่รู้เรื่อง ก็แค่ราคายังต้องเอาโทรศัพท์มือถือขึ้นมากดตัวเลขเลยอ่ะ… อุปสรรคที่สอง เมื่อไปถึงท่าเรือข้ามไปเกาะ โดนโก่งราคาอีกแล้วตรู…ราคาแพงกว่าชาวบ้านชาวช่องเขาสองหมื่นรู… Read More Wallacea III Silangoli in Halmahera

LAHLeave a comment

Manta Ray @ South Andaman

Change the atmosphere to moving picture…This Manta Ray is one of the largest I’ve ever seen. This one came very close to the underwater rocks at Hin Daeng, Thailand for (maybe)  cleaning station. Always stunning and elegant marine life on earth, I reckon. Quote YouTube – Manta Ray @ South Andaman  

LAHLeave a comment

Wallacea II Tangkoko

ในที่สุดก็ได้ฤกษ์มาเล่าเรื่องราวต่ออีกแล้ว…(งานยังไม่เข้าเช่นเคย…)      คืนก่อนสุดท้ายที่สิ้นสุดแพ็คเกจดำน้ำ ฉันกับ MDR ก็เริ่มร้อนก้น ว่าเราจะทำอย่างไรกันต่อดี เพราะทริปหลังจากนี้ยังไม่ได้ทำอะไรเป็นจริงเป็นจังเป็นรูปเป็นร่างกันเลย ว่าจะเดินทางกันยังไง นอนที่ไหน ฯลฯ แน่นอนว่าการวางแผนคร่าวๆว่าจะไปไหนนั้น คิดๆกันไว้แล้ว ตั้งแต่ก่อนออกจากเมืองไทย แต่ทุกอย่างอยู่ในกระดาษ…หมายความว่า หาข้อมูลต่างๆจากเน็ทแล้วก็พิมพ์ออกมาไว้ในกระดาษ กับหนังสือไกด์บุ๊คอีกหนึ่งเล่ม แต่ในความเป็นจริงคือ ไม่ได้จองอะไรไว้เลย…อ่ะนะ… รู้แต่ว่า จุดหมายปลายทางต่อไปของพวกเราคือป่าแทงโกโก้ (ชื่อเต็มๆว่า Tangkoko-Batuangas Dua Saudara Nature Reserve) ซึ่งอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลห่างจากเมืองมานาโดนัก ประมาณร้อยกว่ากิโล ไปทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือ ที่จริงมันก็อยู่ใกล้ๆกับช่องแคบเลมเบ้ที่พวกเรานั่งรถไปลงเรือดำน้ำกันเมื่อวันก่อนนั่นล่ะ…ระยะทางอาจดูว่าน้อย แต่จากถนนหนทางบนเกาะและความคดเคี้ยวของพื้นที่นั้น ต้องใช้เวลากัน 2-3 ชั่วโมงเลยทีเดียว..      ป่าแทงโกโก้ เป็นป่าค่อนข้างสมบูรณ์ที่อยู่ใกล้เมืองใหญ่ๆแบบมานาโด ถ้าไปดูตามเอเจนซี่ท่องเที่ยว หรือแม้แต่ในรีสอร์ทเอง เขามีทริปไปกลับภายในวันเดียวได้ โดยเป้าหมายหลักคือการไปดูน้องเกรมลิน Tarsia รุ่นที่ตัวเล็กที่สุดในโลกในป่าแห่งนี้ แต่มีหรือที่เราจะไปวันเดียวกลับ ก็ในเมื่อตั้งใจจะไปดูนกที่นั่นนี่นะ อย่างน้อยต้องสองสามวันอยู่แล้ว…แล้วจะไปกันยังไง? ทางเลือกแรกคือก็ออกจากรีสอร์ทที่เราอยู่ไปในเมือง นั่งรถประจำทางไปต่ออีกสองสามทีก็จะถึงหมู่บ้านเล็กๆติดกับป่าแห่งนี้…ลำบากไปมั้ง ฮ่า ฮ่า เหมารถไปเลยดีกว่า มารับที่รีสอร์ท ส่งถึงหน้าที่พักที่นั่น (ซึ่งยังไม่รู้ว่าที่ไหน)… Read More Wallacea II Tangkoko

LAHLeave a comment

Wallacea 1 Sulawesi

แฮ่ม ได้ฤกษ์มาเขียนสักที ในที่สุดก็ว่างงานมากจนไม่รู้จะทำอะไร …เขียนบทความดีกว่า… ทริปสุลาเวสี ที่เอารูปมาลงให้ดูสามเซ็ทนั้น มันเริ่มมาจากจุดเริ่มต้นแรกคือ เจอตั๋วโปรโมชั่นแบบถูกพอรับไหวของสิงคโปร์แอร์ไลน์ ไปกลับกรุงเทพฯ-มานาโด หมื่นห้าน่ะ (รวมหมดแล้ว)…ความมุ่งหมายแรกก็เลยเน้นไปที่การดำน้ำแถวๆนั้น…แล้วไหนๆจะไปแล้วทั้งที ดูนกมันเลยด้วยดีกว่า…การเตรียมการเรื่องทริปจึงเริ่มขึ้น หลังจากเกลี้ยกล่อม MDR ผู้ร่วมเดินทางได้เป็นที่เรียบร้อย ฮ่า ฮ่า เรื่องดำน้ำที่ มานาโด (Manado) นี่ ไม่มีปัญหา แพ็คเกจดำน้ำรวมที่พัก อาหาร รับส่งสนามบิน มีอยู่เต็มไปหมด หลังจากเพียรหาตามเน็ทสองสามวัน ก็ได้รีสอร์ทน้องใหม่เปิดมาได้ไม่กี่ปี ไม่ใกล้ไม่ไกลตัวเมืองมานาโดนักชื่อ La Rascasse (เจ้าของเป็นคนฝรั่งเศสน่ะ เขาบอกว่าคำนี้ แปลว่าปลาชนิดหนึ่ง ประมาณว่าปลาสิงโตที่สามารถพบได้ที่ฝรั่งเศส) มา ที่เลือกที่นี่เหตุผลหลักคือราคาถูกดีเมื่อเทียบกับเจ้าอื่น… เอาเป็นว่าที่นี่สะดวกสบาย ติดต่อจองที่พักและรายละเอียดอื่นๆ ทางอินเตอร์เน็ท ไม่ต้องจ่ายมัดจำด้วยล่ะ คอนเฟิร์มให้เรียบร้อย ถึงเวลาก็มีคนมารอรับที่สนามบิน สบาย…ที่สำคัญอาหารอร่อยถูกปากดีทีเดียว จนฉันต้องขอดูหน้าพ่อครัวหน่อย ขอจับมือหน่อยให้กำลังใจหน่อยก็ยังดี เพราะพี่แกพูดภาษาอังกฤษไม่ได้อ่ะ …ก็แหม การออกมาอยู่นอกประเทศตัวเองนานๆ หลายอาทิตย์นี่ ถ้าอาหารมันไม่เวิร์คจริงๆ มันก็ทำให้ทริปกร่อยได้เหมือนกัน…ดีนะ ที่รสชาติอาหารของชาวสุลาเวสีนี่ มันคล้ายๆรสคนไทยดี เพราะฉะนั้นเรื่องอาหาร หายห่วง… ก็… Read More Wallacea 1 Sulawesi

LAH1 Comment

Mt. Kinabalu, Borneo, Malaysia

Kinabalu ขุนเขาสูงเสียดฟ้าที่สัมผัสได้ “เดี๋ยวดึกๆ คุณมาเช็คอีกทีนะคะ เผื่อมีคนยกเลิก ดิฉันจะจองไว้ให้ค่ะ” สาวหน้าหวาน อัธยาศัยดีที่เคาว์เตอร์ที่จัดการเรื่องที่พักในอุทยานแห่งชาติคินะบะลู บนเกาะบอร์เนียวบอกกับฉัน เมื่อฉันไปติดต่อเรื่องขอขึ้นยอดที่จำเป็นต้องพักค้างหนึ่งคืนบนที่พักระหว่างทาง ซึ่งมีที่พักจำกัด อันเป็นการจำกัดจำนวนนักท่องเที่ยวที่จะเดินขึ้นยอดในแต่ละวันด้วย ซึ่งโดยปกติแล้วจำเป็นที่จะต้องติดต่อจองที่พักไว้ล่วงหน้าหลายๆวัน หรือบางครั้งเป็นเดือน…  อันที่จริง ฉันพยายามจะติดต่อล่วงหน้าแล้ว แต่คำตอบที่ได้รับคือเต็มตลอด ฉันจึงต้องใช้วิธีเสียบเอาวันต่อวันแบบนี้แหละ เพราะเรามีกันน้อยคน (ไปกันแค่สองคน) และรู้ข่าวจากนักเดินทางบางคนว่าอาจเป็นไปได้ ฉันเข้าใจว่าส่วนใหญ่ที่พักจะเต็มเพราะบริษัทนำเที่ยวจะจองไว้ล่วงหน้าเผื่อไว้สำหรับรับนักท่องเที่ยวที่ติดต่อเข้าไป ซึ่งบางครั้งก็จองเกินเอาไว้แล้วมายกเลิกเอาใกล้ๆวัน ให้ขาจรอย่างฉันเสียบได้ ถ้ารู้ลู่ทาง… ฉันมาอยู่ที่อุทยานฯ ในส่วนที่เป็นที่ทำการอุทยานฯ นี้ได้ 3 คืนแล้ว แม้ว่าจุดประสงค์หลักคือการมาชื่นชมธรรมชาติ ดูนกและพรรณไม้ ซึ่งอุทยานฯ แห่งนี้ถือเป็นสุดยอดแห่งความหลากหลายทางชีวภาพแห่งหนึ่งของโลกโดยเฉพาะทางด้านพรรณไม้ และพื้นที่ที่ใหญ่กว่าประเทศสิงคโปร์ของอุทยานฯ แห่งนี้ (754 ตร. กม.) ก็ได้รับการประกาศให้เป็นมรดกโลกทางธรรมชาติแห่งแรกของประเทศมาเลเซีย เมื่อปี พ.ศ. 2543 หลังจากที่ได้รับการประกาศให้เป็นอุทยานแห่งชาติมาได้ 36 ปี ฉันสนุกกับการเดินตาม Trail ที่มีอยู่มากมายในส่วนที่ทำการฯ มาพอสมควร ได้เห็นนกหลายชนิดที่ตั้งใจมาดูโดยเฉพาะ ความตั้งใจที่จะเดินขึ้นจุดสูงสุดของอุทยานฯ คือยอดเขาคินะบะลูนั้นเป็นเพียงความคิดรอง เพราะไม่สามารถจองที่พักด้านบนได้ตั้งแต่ต้น แต่จากการแวะเวียนเข้าไปคุยกับเจ้าหน้าที่ที่จัดการด้านที่พักที่แสนน่ารักในช่วง… Read More Mt. Kinabalu, Borneo, Malaysia

LAH4 Comments

Into the Water

หายไปเดือนกว่าๆ บนหน้านี้ ได้แต่ไปเที่ยวป่าเที่ยวเขาดูนก…ไม่ได้ไปดำน้ำ แต่อยากเอาเรื่องดำน้ำมาลงน่ะ จะได้หลากหลายหน่อย จริงๆ แล้ว ไม่ได้ดำน้ำมานานพอควร เรื่องที่เอามาลงต่อไปนี้ ก็เช่นเดิม เขียนให้นิตยสารฉบับหนึ่ง (นานพอควรแล้ว) ใช้หนี้ที่เขาให้ไปดำที่นี่น่ะ Layang Layang กับ Labuan ส่วนรูปที่ลง เป็นรูปห่วยๆ จากกล้องที่มีอยู่ ไม่ใช่รูปที่ลงในหนังสือ ที่ขอยืมรูปมาจากนักถ่ายภาพใต้น้ำ…อ่ะน่ะ เอาพอตื่นเต้น สำหรับคนที่ไม่ได้ดำน้ำ ส่วนคนที่ดำน้ำก้ไม่ต้องดูรูปก็ได้ อ่านเรื่องอย่างเดียวก็พอ…อิ อิ Diving in the South China Sea, Malaysia “แก๊ง แก๊ง” เสียงเคาะแท้งค์สองครั้งดังขึ้น ฉันหันหน้าควั่บไปทางไดฟ์ลีดเดอร์ทันที แล้วมองตามนิ้วที่เขาชี้ออกไปในมวลน้ำสีคราม ฉันเห็นร่างเคลื่อนไหวลางๆ เหมือนมีอะไรกำลังบินผ่าน นักดำน้ำคนอื่นๆ สับฟินเร่งตีขาออกไปแล้ว ฉันเริ่มเร่งสปีดตามออกไปบ้าง…คราวนี้ฉันเห็นพวกมันบินเป็นฝูงตีวงโค้งกลับมา…ไม่หรอกฉันไม่ได้ใช้คำผิด ไม่ได้มีนกที่ไหนมาบินอยู่ในทะเลหรอก แต่เป็นฝูงกระเบนปีศาจ (Devil Ray) กว่าสิบตัวต่างหากที่กระพือครีบที่เหมือนปีกของมันพาร่างแบนราบไม่เหมือนปลาทั่วไปร่อนไปตามน้ำ ฉันเริ่มลดความเร็วลง เมื่อพวกมันตีวงโค้งกลับมา…ตั้งใจมองตามเต็มที่…แล้วพวกมันก็ร่อนจากไปไกลในความลึกที่นักดำน้ำทั่วไปอย่างพวกเราคงตามออกไปไม่ไหว สำเร็จ…อีกหนึ่ง “lifer” ได้รับการจดบันทึกลงไปในสมุดล็อคบุ๊คของฉัน ครั้งนี้ฉันขอยืมศัพท์ที่นักดูนกใช้กันมาใช้กับปลาบ้าง ‘lifer’… Read More Into the Water

LAH1 Comment